بررسی پراکنش و آمیختگی اجتماعات جنگلی مانگرو در رویشگاه سیریک ـ استان هرمزگان

رویشگاه سیریک در استان هرمزگان رویشگاه منحصر به فردی است که توده‌های چندل (Rhizophora mucronata) در کنار توده‌های حرا (Avicennia marina) جنگلی آمیخته را پدید آورده‌اند و علاوه بر ساختار جنگلی متفاوت، جلوه‌های زیستی متمایزی از دیگر رویشگاه‌های مانگرو کشور نیز در آن‌ها دیده می‌شود. بررسی‌های اندکی با استفاده از داده‌های دورکاوی و کار میدانی در ارتباط با وضعیت آمیختگی، ‌وسعت و پراکنش این دو تودة مانگرو در کشور صورت گرفته است و تفسیر جایگاه هر توده در رویشگاه، روند تغییرات تراکم و آمیختگی از خشکی به دریا و در حاشیة خورهای کوچک و بزرگ نقش به‌سزایی در مدیریت حفاظتی و توسعة این رویش‌های ساحلی ایفا می‌کند. این مطالعه با بررسی موضوع یادشده با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای و پایش میدانی به‌انجام رسیده است. در این مطالعه با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای IRS سال 2004 و نمونه‌برداری میدانی، پراکنش و ترکیب گونه‌های چیرة رویشگاه مانگرو سیریک مشخص شد. بررسی ترکیب جنگل‌های مانگرو در این رویشگاه نشان داد در این منطقه سه نوع تودة جنگلی وجود دارد؛ چندل خالص اغلب در کنارة خورهای اصلی و در تماس با آب‌های آزاد، تودة خالص حرا در انتهای رویشگاه در جبهة خشکی و گاه در حاشیة خورهای فرعی و تودة آمیختة چندل و حرا در بین این دو تودة دیدة می‌شود. نتایج بررسی پراکنش اجتماعات مانگرو در این رویشگاة نشان داد از سمت شرق به غرب رویشگاه، استقرار توده‌های چندل بیشتر می‌شود و با نزدیک شدن به خورهای بزرگ توده‌های چندل چیرگی بیشتری می‌یابند. مساحت توده‌های یادشده با استفاده از موقعیت‌یاب جغرافیایی بر روی زمین و انتقال آن برروی تصاویر ماهواره‌ای زمین‌مرجع‌شده با دقت 6/33 متر مربع محاسبه شد. توده‌های خالص حرا، توده‌های خالص چندل و توده‌های آمیخته به‌ترتیب 6/272، 9/43 و 7/326 هکتار مساحت دارند و در مجموع وسعت رویشگاه جنگلی سیریک در این بررسی 2/643 هکتار است